Historia i kobiety stojące za koronkami z Pagu są równie interesujące jak sama koronka!

Koronka z Pagu fascynuje ją od wieków - ceniona niegdyś przez cesarzy, a teraz ceniona na całym świecie. Zapewne głównie ze względu na to, że niewiele kobiet wie, jak to zrobić. Producenci koronek z Pagu twierdzą, że nawet komputer nie może powtórzyć wzoru, który tworzą za każdym razem. Pochodzi z czasów na długo przed komputerami - XVI wieku. Benedyktyni Świętej Marii byli pierwszymi nauczycielami w mieście i utworzyli szkołę dla dziewcząt, w której uczyli między innymi koronkarstwa. Od tego czasu są chwaleni za ciężką pracę przekazywaną z pokolenia na pokolenie. Jeśli szukasz innego rodzaju pamiątki, to jest to! Koronkę można kupić w jednym ze sklepów z pamiątkami w mieście Pag, a polecamy wizytę u benedyktynek w klasztorze Santa Margherita, które były głównymi inicjatorami koronkarstwa na Pagu i jego stylu. Siostry od zawsze były opiekunami dziedzictwa i oprócz koronek chroniły także bogatą kolekcję sztuki sakralnej prezentowaną na stałej wystawie. Z okazji 700. rocznicy powstania klasztoru benedyktynów św. Małgorzaty na Pagu otwarto stałą wystawę sztuki sakralnej. Oprócz możliwości zobaczenia koronek i interesujących eksponatów, takich jak relikwie, obrazy i rzeźby w klasztorze benedyktynów na Pagu, jest to również idealna okazja, aby poznać styl życia sióstr benedyktynek, które kierują się mottem „ora et labora”. Na przykład robią słynny baškotin, czyli rodzaj słodkich tostów przygotowywanych według specjalnego przepisu sióstr benedyktynek, który jest produkowany od ponad 300 lat. Urozmaic swoją wycieczkę po tradycyjnej chorwackiej sztuce autentycznym chorwackim przysmakiem!

Chorwaci są znani z zamiłowania do uroczystości i przyjęć, więc każda wioska ma swoje własne święta. Święto na Iž wyróżnia się po dziś dzień, nawet wśród Chorwatów.

Iška fiesta to letnia impreza, która oferuje program kulturalny, gry sportowe, jedzenie i picie oraz dużo zabawy przez całe trzy dni. Tradycyjna folklorystyczna rozrywka wyspy Iž osiąga swoje apogeum wraz z ostatnim wydarzeniem festiwalu - wyborem „Króla Ižu”. Jest to zwyczaj od starożytności związany z rzymską tradycją bachanalii i saturnalii. Najstarsi mieszkańcy wsi ciągną słomę, a ten, kto wyciąga najdłuższą, zostaje „królem”. Stary król dopływa do portu Veli Iž w towarzystwie swojej „świty” w kostiumie, przy pieśniach fajerwerkach i wtórach dzwonów, a następnie nowy król zostaje ukoronowany na scenie podczas pokazu tradycyjnego folkloru wyspiarskiego. Oczywiście każdej dobrej imprezie towarzyszy dobry posiłek. W tym rejonie najbardziej znany jest Iški lopiž (ceramiczny garniec), danie mięsne z dodatkiem warzyw i aromatycznych śródziemnomorskich ziół, którego specjalność ukryta i przechowywana jest w glinianym naczyniu - co nie jest zaskoczeniem, ponieważ obszar ten znany jest z tradycji garncarskiej. Jeśli chcesz miło spędzić czas, kieruj się w stronę Iž!

Poznaj kult pogrzebowy znany w częściach przełęczy Velebit i jego historię!

Spacerując po Velebicie z pewnością dostrzeżesz na swojej drodze wyjątkowe, miniaturowe zabytki. Nazywają się mirilas, a ich zadaniem było zachowanie pamięci o tych, którzy stracili życie na zboczach gór. Mirile powstały w czasach, gdy mieszkańcy Velebitu zajmowali się głównie hodowlą zwierząt, a ciała zmarłych przenoszono do wiejskiego kościoła i cmentarza. Podczas tych trudnych podróży obowiązywała zasada: tylko jeden przystanek można było zrobić na odpoczynek. To miejsce oznaczałoby ostatnie miejsce, w którym zmarły żegnał się ze słońcem i dokonywał pomiarów (mira). Stąd nazwa tych pomników. Te fascynujące kamienne pomniki z XVII i XX wieku można znaleźć wzdłuż stromych i nierównych górskich ścieżek w pobliżu Starigrad i Ražanac. Jako miejsce spoczynku dusz zmarłych, Mirila została ozdobiona artystycznymi znakami i czczona bardziej niż same groby!

Stała wystawa złota i srebra w Zadarze jest zdecydowanie koniecznością. Ale będąc tam, poszukaj innego rodzaju skarbu - historii kryjącej się za historią.

Skarb nie był przechowywany przez królów i cesarzy - ale przez zakonnice! Skarb historii Zadaru jest nierozerwalnie związany z klasztorem benedyktynów Najświętszej Marii Panny i jego opiekunów zakonnic. Ich wspólna historia sięga czasów Cesarstwa Bizantyjskiego. W nowszej historii benedyktyni po raz kolejny okazali się niezbędni, kiedy ukryli skarb w głębokiej dziurze pod dzwonnicą kościoła podczas bombardowań aliantów w 1943 r. Wiele przedmiotów, które zostały zachowane z miłością, wiedzą i dumą, ma wielką wartość. Ale dla mieszkańców Zadaru najcenniejszym przedmiotem jest tak zwany krzyż Čiki. Choć mały i pozbawiony klejnotów, od VIII wieku ma dla mieszkańców szczególne znaczenie. Znajdź swój ulubiony przedmiot i dowiedz się więcej o historii tego skarbu.

Dowiedz się o świętym Symeonie i jego historii o Zadarze!

Legenda mówi, że w 1203 roku kupiec, który wiózł ciało św. Symeona z Ziemi Świętej do Wenecji, z powodu burzy szukał schronienia w Zadarze. Nie ujawnił tożsamości ciała, które nosił, ale kiedy zachorował i zanim umarł, dał pielęgniarkom wskazówkę. Dlatego wraz z miejscowymi kapłanami wykopali grób. Jednocześnie trzech rektorów miasta miało ten sam sen w noc poprzedzającą wydobycie zwłok św. Symeona. Od tego czasu św. Symeon jest czczony w Zadarze. Skrzynia św. Symeona, arcydzieło sztuki średniowiecznej, to prostokątny sarkofag z drewna cedrowego w kształcie skrzyni odłomowej, pokryty srebrnymi i pozłacanymi tabliczkami, w których znajdują się relikwie św. Szymona Odbiorcy Boga. 8 października, w Dzień Patrona, skrzynia zostaje otwarta, a mumia świętego zostaje wystawiona na tydzień. Ale kościół św. Symeona możesz odwiedzić każdego dnia w roku!